تمهیدات |
بسم الله الرحمن الرحیم ماه محرم با حضرت اباعبدالله الحسین و حرکت جهادی اش شناخته می شود. امام حسین در ابتدای حرکتش فرمود « إِنّى لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلا بَطَرًا وَلا مُفْسِدًا وَلا ظالِمًا وَإِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاْصْلاحِ فى أُمَّةِ جَدّى، أُریدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهى عَنِ الْمُنْکَرِ وَأَسیرَ بِسیرَةِجَدّى وَأَبى عَلِىِّ بْنِ أَبیطالِب» خلاصه این فرموده و حرکت امام حسین، اصلاح امت جدش و اقامه امر به معرف و نهی از منکر بر اساس روش جد بزرگوارش و پدر گرامیش بود که با خون خود و یارانش اسلام را احیا کردند. اکثر کسانی که در حجاز و عراق و شام آن زمان بودند، مسلمان بودند؛ نماز می خواندند، حج می گذاردند و به زیارت پیامبر میرفتند اما امام جهت امر به معروف همین مسلمانها قیام نمودند! چرا؟! زیرا همین مسلمانان! تزویر و ظاهرگرایی را با اسلام ناب محمدی مخلوط کرده و برداشتها و به دنبال آن منافع خودشان را دنبال می کردند! امروز نیز پس از 14 قرن همین تزویر را با ظاهر و شعاری از اسلام به عوام نشان میدهند! یکی با آیات جهادی قرآن و در عمل کشتن مسلمانان(داعشی ها) ، یکی در ظاهر خادم الحرم مکه و مدینه(سعودی ها) و برخی در ظاهر سکولاریسم که نمونه این آخری در اکثر کشورهای مسلمان به چشم می خورد! این جریانات دارای افراط و تفریط بوده و در طی زمان نمونه های ضعیف و یا قوی آن را مشاهده می کنیم! تکلیف دو نمونه اسلام ظاهری که معلوم است اما اسلام سوم کمی پیچیده به نظر می رسد، اگرچه ممکن است برخی از آنها نیت خیر داشته باشند اما در گفتار و عمل کشور را به سمت الگوهای غلط می برند! این نوشتار حتی قصد بی احترامی به شخصی را ندارد، اما سخن گفتن عوام با سخن گفتن خواص خیلی تفاوت دارد! خواص می فهمد که چه میگوید و چه میکند و به کجا میخواهد برسد! به همین جهت استفاده از کلمات برای خواص بار معنایی دقیق خودش را دارد، چون ما دیده ایم که همین خواص با نیرنگ و تزویر مردم عوام را چگونه به کشتن فضیحانه پسر پیامبر کشاندند! رئیس محترم جمهور در سخنرانی شهر زنجان به محرم و به قضیه امر به معروف و نهی از منکر اشاره نمودند و پس از آن «توسعه» را معروف و «فقر و بیکاری» را منکر معرفی کردند! همه ما به خوبی میدانیم «توسعه»، کلمه ای جهانی و بار معنایی غربی دارد که در آن به عدالت و مساوات بین مردم چندان توجهی نمی شود! نمونه های عملی کشورهای توسعه یافته را نیز به خوبی و شفافی در جهان دیده ایم! مثلا آمریکا کشوری است توسعه یافته که از نابودی بومیان آن و برده کردن مردم آفریقا و کشتار و غارت کشورهای جهان سوم به اینجا رسیده و اکنون نیز با قدرت دلار و سلاح های جنگی اش به این توسعه یافتگی ادامه میدهد و در داخل نیز با اسراف فراوان و مردم بیکار و زندانیان فراوان مواجه است و مردمش به خاطر گذران زندگی مجبورند 3 شیفت کار کنند و به مرور در حال له شدن در بین چرخهای صنعت توسعه هستند! حضرت آقا درباره نفی کلمه توسعه و جایگزین آن می فرمایند: « کلمهی «پیشرفت» را ما با دقت انتخاب کردیم؛ تعمداً نخواستیم کلمهی «توسعه» را به کار ببریم. علت این است که کلمهی توسعه، یک بار ارزشی و معنائی دارد؛ التزاماتی با خودش همراه دارد که احیاناً ما با آن التزامات همراه نیستیم، موافق نیستیم. ما نمیخواهیم یک اصطلاح جاافتادهی متعارف جهانی را که معنای خاصی را از آن میفهمند، بیاوریم داخل مجموعهی کار خودمان بکنیم. ما مفهومی را که مورد نظر خودمان است، مطرح و عرضه میکنیم؛ این مفهوم عبارت است از «پیشرفت». معادل معنای فارسی پیشرفت را میدانیم؛ میدانیم مراد از پیشرفت چیست. تعریف هم خواهیم کرد که منظور ما از این پیشرفتی که در فارسی معنایش روشن است، چیست؛ پیشرفت در چه ساحتهائی است، به چه سمتی است. ما این وام نگرفتن مفاهیم را در موارد دیگری هم در انقلاب داشتهایم.» (10/9/89) جالب اینجاست با اینکه نتیجه توسعه را میبینیم باز هم از این واژه استفاده میشود آن هم توسط روحانی ای که رئیس جمهور ماست! و بدتر اینکه جناب روحانی تعریفی هم از این توسعه نکردند! وقتی که غرب با تمام پیشرفتهایش در نوع زندگی درمانده و بسیاری از خودکشی ها در بین ثروتمندانش رخ میدهد باز هم از «توسعه» سخن بگویند و آن را معروف بخوانند آن هم در این برهه! نمی توان این جمله را در ساده اندیشی تفسیر نمود! آن هم با این همه اصرار بر مذاکره و رفع تحریم به غربی ها از جانب ایشان! جناب رئیس جمهور خیلی ها خودشان را خون خواه حسین علیه السلام معرفی کردند و او را تفسیر به رای کردند. عبرت بگیرید از این اشتباهات! اینجانب نیز در قالب امر به معروف و قانون اساسی شما را توصیه به خواندن و گوش نمودن و عمل به بیانات رهبری فرا میخوانم! و امیدوارم به فضل خدای تعالی که «ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة». ماه محرم ماه تحول است، ماه ولایت پذیری است، ماه عبرت است... پس بسم الله.
[ یکشنبه 93/8/4 ] [ 7:13 صبح ] [ میثم ]
بسم الله الرحمن الرحیم هرچقدر جلو می رویم به زوایای گوناگون بیانات امام راحل مان بیشتر پی می بریم؛ آن زمانی که در سال 67 پس از قبول جام زهر قطعنامه 598 و در سالگرد کشتار خونین مکه پیامی صادر نمودند که برای همیشه استراتژی کلان انقلاب اسلامی است! و چه بسیار دردآور است که مسئولین و مردم این مرز و بوم از این راهبرد کمتر اطلاعی داشته باشند! حضرت امام در قسمتی از این پیام به اسلام آمریکایی و اذناب آن اشاره می کند و نوید پیروزی را می دهد، همین گونه که نماد اسلام آمریکایی سیاستهایش با تمام هزینه کردهایش رو به زوال و شکستی نهاده است و رو به اعدام و تکفیر نهاده است. امام می فرماید: «در منطق استکبار جهانى هر که بخواهد برائت از کفر و شرک را پیاده کند متهم به شرک خواهد شد، و مفتىها و مفتى زادگان این نوادگان بلعم باعوراها، به قتل و کفر او حکم خواهند داد. بالاخره در تاریخ اسلام مى بایست آن شمشیر کفر و نفاقى که در لباس دروغین احرام یزیدیان و جیره خواران بنى امیه - علیهم لعنةاللّه - براى نابودى و قتل بهترین فرزندان راستین پیامبر اسلام، یعنى حضرت ابى عبداللّه الحسین - علیه السلام - و یاوران با وفاى او، پنهان شده بود مجددا از لباس همان میراث خواران بنی سفیان به درآید و گلوى پاک و مطهر یاوران حسین - علیه السلام - را در آن هواى گرم، در کربلاى حجاز و در قتلگاه حرم، پاره کند، و همان اتهاماتى را که یزیدیان به فرزندان راستین اسلام زدند و آنان را خارجى و ملحد و مشرک و مهدورالدم معرفى کردند، درست همان را به رهروان راه آنان وارد آورند، که ان شاءاللّه ما اندوه دلمان را در وقت مناسب با انتقام از امریکا و آل سعود برطرف خواهیم ساخت و داغ و حسرت حلاوت این جنایت بزرگ را بر دلشان خواهیم نهاد، و با برپایى جشن پیروزى حق بر جنود کفر و نفاق و آزادى کعبه از دست نااهلان و نامحرمان به مسجدالحرام وارد خواهیم شد» به یاد می آورم که سید شهیدان اهل قلم در نوشتاری درباره آخرین نبرد آورد «و خلاف آنچه بسیاری می پندارند، اخرین مقاتله ما _ به مثابه سپاه عدالت _ نه با دموکراسی غرب که با اسلام آمریکایی است ، که اسلام آمریکایی از خود آمریکا دیر پاتر است . اگر چه این یکی نیز و لو «هزار ماه» باشد به یک «شب قدر» فرو خواهد ریخت و حق پرستان و مستضعفان وراث زمین خواهند شد» خطاب به بعضی می گویم که هنوز غافلند و واقعیات جهان را به درستی نمی خواهند ببینند! ای جماعت نه اگر بیش، کمی عار کنید // کی شما روزه گرفتید که افطار کنید سرفرازی نه متاعی است که ارزان برسد // سحر آن نیست که با بانگ خروسان برسد سحر آن است که بیدار شود اقیانوس // سحر آن است که خورشید بگوید نه خروس
[ یکشنبه 93/7/27 ] [ 12:19 صبح ] [ میثم ]
بسم الله الرحمن الرحیم رهبر معظم انقلاب در دیدار هیات دولت توصیه های فراوانی به دولت داشتند و از جمله «رعایت انصاف در انتقاد از اقدامات و سیاستهای دولتهای گذشته» بود! همچنین ایشان توصیه های فراوانی در راستای «توجه به توان داخلی و اقتصاد مقاومتی» و «پرهیز از نگاه به خارج» جهت حل معضلات اقتصادی را در دیدارهای مختلف داشتند. از توصیه های رهبری حدود یک ماهی زمان می گذرد و اما جناب رئیس جمهور با اینکه در سخنانش در مکانها و زمانهای گوناگون از رهبری دم می زند و از ایشان تشکر می کند، به هیچ وجه این سخنان حکیمانه و دلسوزانه رهبری انقلاب را در عمل توجه نمی نماید! و با اینکه رهبری عزیز بارها از دولت حمایت نموده باز هم رئیس دولت و گوشه ای از تیم دولت بر طبل خودخواهی خود می کوبند! با اینکه اصلا راضی به این نوع نوشتن نیستم (نمایش گوش ندادن دولت به رهنمودهای رهبری) ، اما سخنان رئیس جمهور و بازی با آمارها و انتقاد غیر کارشناسانه از اقدامات سابق مرا به نوشتن وا داشت! از سخنان شعارگونه ایشان «عبور از رکود» بود که بسیاری از بزرگان اقتصاد آن را قبول ندارند! سیاستهای اعتدالی در رابطه با تورم و مقابله با طرح مسکن مهر باعث ایجاد رکود شد! وقتی جلوی تزریق پول به واحدهای تولیدی گرفته و با قضیه مسکن مهر آنطور برخورد شد، همین طور که مشاهده کردیم بسیاری از واحدهای تولیدی فعال در زمینه ساخت مسکن یا به تعدیل نیرو روی آوردند و یا با تعطیلی واحد خود روبرو گشتند! در بازار نیز با کمی نقدینگی خرید و فروش کمتر از سالهای قبل صورت گرفته و کمی مبادله اقتصادی منجر به کم شدن سود و در نتیجه به کم شدن درآمد منتهی می شود! و جالب اینجاست که با این وضعیت رکود رئیس دولت در بازی دیگری با آمار «نرخ بیکاری» را کمتر از قبل اعلام می کند! دوست و دشمن به خوبی می دانند که رهبر انقلاب اسلامی در برخور با هیچ کس و گروهی تعارف ندارند، در دیدار دولت ایشان، «ایجاد و افزایش آرامش روحی و روانی در جامعه، کنترل تورم و تثبیت قیمت ارز و نیز اجرای طرح نظام سلامت را از اقدامات باارزش و خوب دولت یازدهم در یک سال گذشته برشمردند»؛ می بینیم که تعریفی در اینجا و جای دیگری از مقوله مذاکرات و مباحث هسته ای از تیم هسته ای دولت نگردیده و توصیه های فراوان به آنها در باب جهتگیری و سخن گفتن به «فرزندان انقلاب» گردیده است! متاسفانه شخص رئیس جمهور و تیم هسته ای -که انگار هیچ وظیفه ای در ایران جز مذاکره ندارند- به نوعی به دنبال دور زدن راهبردها و استراتژی ها کلان نظام در باب هسته ای هستند! وقتی که رئیس دولت در پاسخ به هر سوال در موضوعات داخلی اشاره به سفر نیویورک و مذاکرات هسته ای و برداشتن تحریم ها و نه اشاره ای به توان داخلی و قدرت هسته ای نمی کند، پیامهای «اذعان جامعه جهانی به حق غنی ساری هسته ای» را در آن مرقومه به خوبی درک می کنیم! وقتی که رئیس تیم مذاکره کننده، انرژی هسته ای را فدای مباحث جناحی بین دشمنان اسلام می کند و از مشاوران ایرانی حقوق بگیر آمریکایی در «کمپین توافق» استفاده می کند، عاقبت کار مشخص است! توافقی بدتر از توافق ژنو! و یا همین ادامه توافق یعنی تعطیلی غنی سازی هسته ای و تعطیلی تحقیق و توسعه و ظاهرسازی آب سنگین اراک و فردو! متاسفانه جناب روحانی هنوز از نتایج عدم ولایت پذیری امثال احمدی نژاد و خاتمی و هاشمی درس عبرت نگرفته است! و متاسفانه ایشان با غربی ها برای رسیدن به هر توافقی نوعی رودربایستی دارد به گونه ای که اکنون نه تنها غربی ها برای ایران باید و نباید تعیین می کنند که حتی سعودی ها نیز برایمان خط و نشان می کشند! و این نشانه «رو به جلو بودن سیاست خارجه» ای است که جناب بیان کرده است! واقعا چه بسیار افرادی غافل که این همه دشمنی را در قالب تحریم غربی ها، حمله به سفارتخانه توسط عمال سعودی، پیشروی داعش تا نزدیکی مرزها، نفوذ هواپیمای جاسوسی صهیونیستی تا مراکز هسته ای، توهین به مردم ایران توسط غربی ها و... را نمی بینند و به اعلام نظر توسط معاون یا سخنگوی یک وزیر در برابر این جنایات قانع می شوند! یعنی رسیدن به یک توافق آنقدر مهم است که تمام عزت خودتان و مردم را کمرنگ نمایید و یا قضیه دیگری در میان است؟! شاید این دنیا را بتوان با رسانه ها و شعارهای قشنگ گذران کرد اما به سوالات سخت آن دنیا نیز فکر کرده اید؟! دشمن تمام توان خود را در قالب های گوناگون برای نابودی اسلام ناب محمدی به جریان انداخته، آن وقت آقایان برای رسیدن به «هر نوع توافق» مشغول مذاکره و مذاکره هستند در حالی که طرف مقابل بحث موشکی ما را پیش می کشد آقای قهرمان دیپلماسی عاجز از به میان کشیدن بحث فلسطین، سوریه و عراق و گرفتن امتیاز از طرف مقابل هستند! از غدیر که گذشتیم! بسیاری آمدند و بیعت کردند و تبریک گفتند... به محرم و عاشورا نزدیک می شویم... همان بسیاری در غدیر شدند قاتل پسر پیامبر! «فاعتبروا یا اولی الابصار» [ چهارشنبه 93/7/23 ] [ 10:38 عصر ] [ میثم ]
بسم الله الرحمن الرحیم این بار نقش «پلیس بد» به دولت خبیث انگلیس رسید! بی احترامی به ایران و تعیین باید و نباید برای ما!! سئوال اینجاست که بر اساس کدام تدبیر و عقلانیت با کشوری که در فتنه سال 88 علیه کشورمان فعالیت گسترده و براندازانه داشته و سفارتخانه اش در حال حاضر تعطیل می باشد، این ملاقات نابجا صورت گرفته است؟!؟ چرا عزت ایران اسلامی، فدای مصلحت اشخاص لیبرال منش و ترسو، در این ملاقات غیر منطقی و با اهداف جناحی می گردد؟!؟ چرا روشنفکران غربگرا از تاریخ مشروطیت و دیگ پلو سفارتخانه انگلیس، که انقلاب مشروطیت را به شکست کشاند، عبرت نمی گیرند؟!؟ جبهه استکبار و نفاق، برای هر اقدام ایران در صحنه بین الملل و داخلی، سناریوی از قبل مهیا نموده است. اگر اوباما در سخنرانی خود در سازمان ملل، علیه کشورمان موضع گیری تند و بی ادبانه همچون گذشته نداشتند، تیم سیاسی و البته بی تجربه، که «اهداف حزبی و تصرف مجلس شورای اسلامی» را در این سفر دنبال می نمایند، باید می فهمیدند، که تقسیم کار شده است. ولیکن با سهل انگاری و عدم مسئولیت پذیری همراهان رئیس جمهور، حرفهای تکرای و گستاخانه آمریکا را، این بار دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس، این سگ دست آموز آمریکا، بعهده گرفته و علیه کشورمان مطرح کردند!!! از سوی دیگر هر بار برای مقابله با ایران یکی از این غربیها به بهانه ای جلو می آید. از آن طرف ما به تعهدات فراتر از قانون عمل کردیم و غربیها از طرف مقابل بیشتر خباثت خود را نشان میدهند! قرآن به ما دستور داده در برابر مستکبرین باید ایستاد و نرمش-قهرمانانه به معنای سکوت در برابر این مستکبرین نیست! اگر رئیس دولت آنها موضع بد میگیرد رئیس دولت ما نیز باید واقعیت سیاه آنها را در مجامع عمومی اعلام کند! چرا باید پاسخ آنها را رئیس مجلس ما بدهد؟! رودربایستی در برابر چه کسی و به چه قیمتی؟ متاسفانه این اقدامات غیر شفاف دولت منجر به جلو آمدن رهبری در مسائل دیگر می شود! مثال قضیه هم در مصاحبه رهبری پس از خارج شدن از بیمارستان بود که اعلام کردند خواسته آمریکایی ها در مبارزه با داعش و جواب رد ایران به آنها... در صورتی که جواب رد را جناب ظریف و عراقچی داده اند اما از بیان آن به علل موهوم خودداری میکنند و نوعی ترس از نتیجه بیان آن در راستای عدم توافق هسته ای وجود دارد... نباید این همه رسیدن به یک توافق (چه بد چه خوب) اینقدر مهم باشد که عزت مان کمرنگ شود! آقایان رئیس سخنی بگویید بر علیه مستکبرین! [ شنبه 93/7/5 ] [ 11:25 عصر ] [ میثم ]
گفتی شهادت گفتم قطره ای خون می خواهد و مقداری شهامت آه کشیدی گفتم شهادت مرهمی است بر زخم مرگ ... و دیگر هیچ
[ چهارشنبه 93/7/2 ] [ 1:16 عصر ] [ میثم ]
بسم الله الرحمن الرحیم اسلام دین کامل و نجات بخش الهی است و بیشتر احکام آن با داشتن حکومت است که جنبه عملیاتی و تکامل انسانیت و به خلیفة اللهی رساندن او می انجامد. زمانی که حکومت به دست اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه بوده عبرت های فراوانی در تاریخ ثبت گشته است. هنگامی که مردم گوش به فرمان معصوم علیه السلام بودند، پیروزی و پیشرفت نصیب مسلمانان گشته و زمانی که مردم گرفتار تفرق و دوری از حکم ولی امر و دنیا طلبی شدند، کار به جایی رسید که حتی امام به دست کسانی به شهادت رسید که خود را مسلمان می نامیدند! دوران حضرت امیرالمومنین پر است از گلایه های حضرتش از مردمی که یار او بودند«آگاه باشید که من أکیداً و جدّاً شما را به جنگ با این قوم، چه در شب و چه در روز، و چه پنهانی و چه آشکارا فراخواندم، و به شما گفتم: با ایشان جنگ کنید پیش از آنکه ایشان با شما جنگ کنند. زیرا سوگند به خداوند که با هیچ گروهی جنگ در ته و بیخ خانههایشان واقع نگردیده است مگر آنکه ذلیل شدهاند... ای شبیهان به مردان که مردانی در میان نیست! اندیشههایتان همانند اندیشههای کودکان است، و عقلهایتان همانند عقلهای نوعروسان بزک زده در درون حجلههایشان! هر آینه حقّاً و حقیقةً من آرزو داشتم که شما را اصلاً ندیده بودم و نشناخته بودم... خداوند بکشد شما را که دل مرا از چرک و خون انباشتید، و سین? مرا از غیظ و غضب مشحون ساختید، و به واسط? مخالفتها و عصیانتان و به واسط? خِذلان و تنها گذاردن و عدم اِعمال عزَّت من رأی و نظریّهام را بر من تباه نمودید.... ولیکن کسی که امرش را اطاعت نکنند از اندیشه و رأی اصیل او چه ثمرهای مترتّب میگردد؟!» در زمانهای گوناگون چنین مردان نامردی در اطراف زمامدارن نیک یافت شده اند و اکنون نیز در حکومت جمهوری اسلامی ایران چنین افرادی در میان مردم و حتی مسئولین رده بالا به راحتی پیدا می شوند، اگرچه مردم ما به فرموده امام خمینی از مردم عهد رسول الله و زمان امیرالمومنین خیلی بهتر هستند. مگر نبود تحمیل حکمیت به امام علی و تحمیل صلح به امام حسن و به مسلخ کشاندن امام حسین علیه السلام و کشاندن امام رضا به مرو و دیگر ائمه که بر خلاف میل شان تصمیم به امری گرفتند! و مگر نبود تحمیل جام زهر به امام خمینی در جریان پایان جنگ در صورتی که امام پس از آن نیز به ادامه مقاومت در برابر دشمن بعثی اصرار داشت، و تحمیل فتنه 78 و فتنه 88 به رهبری انقلاب... همه این خطاها و جنایات توسط کسانی رخ داده که از نزدیکان این بزرگان به شمار می رفتند! اکنون نیز وضعیت به همان گونه خواهد بود اگر ما عبرت نگیریم و باز هم اشتباهات آن مدعیان را تکرار کنیم! مردم و مسئولین باید به گونه ای عمل کنند که رهبری معظم مجبور نشوند در مسائل جزئی وارد شوند! مثلا در حوزه فرهنگ تفکر سکولاری در میان مسئولین حکمفرما باشد و یا آنقدر جناح فرهنگی مومن کم کاری نماید که مجبور به تذکر شوند! و یا حوزه سیاست خارجی آنقدر کوتاه بیایم که رهبری بر خلاف رویه گذشته مجبور شوند در جزئیات مداخله نمایند و سخن از حداقل 190هزار سو غنی سازی و عدم تعطیلی تحقیق و توسعه هسته ای بنمایند! و یا در حوزه علم افرادی افراطی مسئول شوند تا رهبری ابراز نگرانی از عدم رشد علمی کنند! و یا مدعی دیگری 11 روز خانه نشینی کند تا رهبری حکمی دهد! به روشنی میبینیم که کوچکترین خطای خواص خواسته یا ناخواسته ضربات جبران ناپذیری بر پیکره حکومت اسلامی وارد می کند! ما هم از این خطاها دور نیستیم! ارتباط با خدا را باید قوی کنیم و مبانی تفکر خودمان را اسلامی سازیم و بر محور ولایت فقیه وحدت داشته باشیم بیان نیک او را به جان گوش کنیم نه فقط شعار دهیم و دیگر اجازه ندهیم خواص خطاکار با رای ما به صحنه قدرت بازگردند. [ شنبه 93/4/28 ] [ 4:3 عصر ] [ میثم ]
بسم الله الرحمن الرحیم همه درباره مالیات چیزهایی شنیدیم، و بیشتر درباره فرار مالیاتی شنیده ایم و چقدر که مالیات نمی دهند! و چقدر گلایه می کنیم از این افراد و گروه هایی که مالیات نمیدهند! اما آیا هنگامی که خودمان بخواهیم مالیاتی پرداخت نماییم چه برخوردی می نماییم؟! متاسفانه سیستم ادارات دولتی ما به صورت کامل پاسخگو، کارآمد و بهره ور نیست.سیستم از افراد تشکیل گشته و در این میان نیروی انسانی موثر و مدیریتی قوی و متعهد می تواند سیستم را به اهداف خود نزدیک تر سازد و آن را به بهره وری بالا رساند. سازمان امور مالیاتی هم از این وضعیت رنج می برد! اگرچه در این سالها کارهایش را به سمت الکترونیکی شدن پیش برده اما مشکلات به قوت خود باقی است... در برنامه های بالا دستی کشورمان تاکید بر تکیه به درآمدهای غیرنفتی شده است و مهمترین درآمد غیرنفتی همین مالیات است که از مردم کشور گرفته می شود. کشورهای پیشرفته (نه کشورهای استعمارگر) نیز از ناحیه درآمدهای مالیاتی و صادرات کالا و خدمات، هزینه های خود را پوشش و به مردم شان خدمات می رسانند. ما هم باید با فرهنگ سازی در این زمینه چه در حوزه نیروی انسانی سازمان مالیاتی و هم در میان مردمی که می خواهند مالیات بدهند، این مساله را سامان بدهیم. متاسفانه افرادی که به این سازمان مراجعه می کنند با دید منفی که در جامعه نسبت به این قضیه شکل گرفته و فرار مالیاتی و دزدی هایی که رخ داده به سختی مالیات می دهند و پرداخت مالیات معمولا با تنش هایی همراه است که پرداخت کننده و کارمند را درگیر می سازد بدون اینکه هیچ کدام از این افراد در این مسائل حاشیه ای تاثیرگذار بوده باشند. می بینیم که ضعف دستگاه ها به راحتی بر کار همدیگر تاثیر منفی می گذارد! به راستی اگر قوه قضائیه برخورد محکمی با فساد اقتصادی می کرد و یا دستگاه نظارتی دولت با استفاده از اهرم های خود از فساد جلوگیری می کرد و دستگاه فرهنگی کشور (از علما تا دولت گرفته) به وظایف خود درست عمل می کردند، می توانستیم اکنون جزء کشورهای پیشرفته بوده و حتی به عنوان الگو مطرح شویم. پس اگر بخواهیم طبق برنامه پیش رویم و بودجه را بر مبنای درآمدهای مالیاتی برنامه ریزی کنیم،باید عزمی جدی در تمامی دستگاه ها جهت فرهنگ سازی در این مقوله ایجاد شود و با کار جهادی در مدیریت در این راه حرکت کنیم. پی نوشت: 1- درباره سختی های مالیات گرفتن سخن بسیار است که چه میکشیم... 2- وقتی با زبان روزه از 7ونیم صبح تا 6 عصر برای مردم توضیح بدهی و برخورد بد ببینی.... 3- وقتی همکارانت بیشتر از کار به فکر پاداش و حقوق و ... هستند... 4- وقتی از مدیران حقی طلب میکنی که مثلا مکان کارت مثل بقیه کارمندان دولت باشه و اونها بی خیال.... 5- بعد از سخن حجت الاسلام روحانی درباره خالی بودن خزانه، هنگام طلب مالیات میگوییم «مالیات بدهید تا خزانه پر شود و دیگر رئیس جمهور نگوید خزانه ام خالی است» J (هر کاری ترفندی می خواهد) بگذریم که بلاخره میگذره... و آخر دعوانا الحمدلله رب العالمین [ جمعه 93/4/20 ] [ 2:57 عصر ] [ میثم ]
بسم الله الرحمن الرحیم نگرانِ امیدوار متاسفانه روندی در رسانه ها و حتی صدا و سیما وجود دارد که بیانات مقام معظم رهبری به درستی پخش نمی شود! یک روز روی قسمت کوتاهی از آن تاکید می گردد و درشت نشان می دهند و بعضی از قسمتهای بیانات ایشان را حتی یکبار پخش نمی کنند، مبادا به کسی از مسئولین بر بخورد! در بیانات رهبری نظام با اساتید دانشگاه نگرانی درباره پیشرفت علمی موج می زد! «آنچه من را دچار دغدغه میکند، این است که ما این حرکتمان هنوز به نقطهى ثبات نرسیده است.» ایشان اشاره به زمانی کردند که مسئولین آن زمان با شعار توسعه سیاسی ، بازی های سیاسی را در دانشگاه ها رواج داده بودند! و نگران تکرار خطا های آن زمان و در نتیجه عقب گرد هستند؛ «و در یک دورانى دیدیم این را و گذراندیم این دوران را که در داخل وزارت کسانى بودند که در مقابل حرکت علمى و پیشرفت علمى مانعتراشى میکردند» و فرمودند «اینها نباید تکرار بشود؛ دانشگاه در اختیار کسانى قرار نگیرد که پیشرفت علمى را به هیچ مىانگارند؛ به آن اهمّیّت نمیدهند؛ دانشگاه در اختیار کسانى قرار بگیرد که عاشق پیشرفت علمى کشورند؛» حضرت آیت الله خامنه ای به اعتقاد دوست و دشمن مدیری مدبر و باهوش و فرزانه هستند که به زوایای گوناگون عرصه های راهبردی کاملا اگاه هستند. و سلیقه های مختلف ایشان را همیشه فصل الخطاب تمام قضایا معرفی نموده اند. به راستی چرا رهبری اینگونه ابراز نگرانی می کنند؟ مگر چه اتفاقی در روند حرکت علمی کشور افتاده است که رهبری چنین به ابراز دغدغه می پردازند؟ اگر اشتباهاتی رخ نداده، آیا لزومی به ابراز این بیانات هست؟ پاسخ به این نوع سوالات آسان است... سال قبل نیز هنگامی که معاون علمی رییس جمهور تغییر یافت، رهبر انقلاب هشدار دادند که «مبادا کارهای قبلی متوقف شود!» وقتی می بینیم که رییس جمهور منتخب یازدهم که این ریاست را به جناح های گوناگون تا حدودی بدهکار است، و مجبور می شود هر وزارتی را به جناحی بدهد و وزارت علوم را در اختیار افرادی قرار داده که سابقه اغتشاش در فتنه سال 88 و همچنین فتنه سال 78 دارند و دانشگاه ها را دچار سیاسی بازی چند گروه منحله قرار دادند، هر انسان منصفی نگران می شود که این افراد با همان تفکر غلط غربی همان اشتباهات و خطاهای جبران ناپذیر را به کشور تحمیل نمایند! حجت الاسلام روحانی 2 بار افرادی را برای وزارت علوم معرفی نمودند که هر 2 در فتنه سال 88 و تحریک دانشجویان به اغتشاش حضوری جدی داشتند و هنگامی که این دو نفر رد شدند و نفر سومی معرفی شد و قولهایی داد و رای آورد و زیر عهدش زد و همان دو نفر را به معاونت خودش برگزید و افرادی مساله دار را برای ریاست دانشگاه ها انتخاب نمود، این نگرانی برای هر کسی که دغدغه دین و انقلاب را دارد، ایجاد می شود. کسانی مسئول می شوند که شناخت صحیحی از کشور و پیشرفتهای آن دارند و رهبر انقلاب بیان می دارد که « یک وقتى یکى از مسئولین کشور دربارهى مسائل نظامى یک نظرى داده بود که خب مطابق واقع نبود؛ بنده گفتم یک «تور نظامى» براى مسئولین کشور قرار بدهید؛ بیایند یک خردهاى در محیطهاى نظامى گردش کنند، حقایقى را، واقعیّاتى را ببینند، معلوماتشان نسبت به موجودىِ نظامى کشور بالا برود. حالا در مورد مسائل علمى هم متأسّفانه گویا همینجور است؛ باید یک «تور علمى» بگذاریم براى مسئولین در بخشهاى مختلف. » و این نقطه ضعف بزرگی برای کسی است که خود را قهرمان دیپلماسی کشور بداند و حتی نداند که ما چه کرده ایم و کجای کاریم و حتی در زمینه دانستن توانایی ها از دشمنان نیز عقب تر است! آن وقت این افراد می خواهند تحریم ها و مشکلات را حل نمایند!! اگرچه ما نیز همانند رهبر فرزانه مان که دنیای اسلام را مدیریت می نمایند، امیدوار به آینده ای درخشان هستیم و معتقدیم که این دوران نیز خواهد گذشت و با کار جهادی و مخلصانه خواهیم توانست فضای جدیدی بسازیم تا شعار اسلام ناب محمدی در تمام جهان پخش گردد. ان شاءالله. [ جمعه 93/4/13 ] [ 6:55 عصر ] [ میثم ]
بسم الله الرحمن الرحیم همه مسلمانان و حتی آشنایان با دین اسلام ماه رمضان را به عنوان ماه عبادت و بندگی می شناسند و تفاوت عمده ای بین این ماه و دیگر ماه های قمری قائل می شوند. کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نبوده و اهمیت فوق العاده ای برای این ماه بزرگ خدا محسوب شده و حتی حرمت آن را نیز حفظ و انجام امور مذهبی در این ماه پررنگ و انجام کارهای خلاف و زشت کمتر می شود. وقتی حکومت دینی را با تمام زوایایش از زمان صدر اسلام تاکنون می بینیم، به نکات قابل تامل و مهمی در این باب می رسیم. مثلا در دهه آخر ماه رمضان پیامبر اعظم (ص) کمر همت را می بستند و در مسجد اعتکاف می گرفتند و در صلوات شعبانیه می خوانیم که رسول گرامی اسلام روزها روزه و شبها شب زنده داری می کردند و همین طور ائمه معصومین علیهم السلام نیز این سنت را به نیکویی ادامه داده و اعمال خود را در برابر اعمال پدرنشان خیلی اندک می شماردند. سیره عملی امام و رهبری را نیز که می نگریم همین قضیه را به روشنی می بینیم؛ مثلا حضرت آقا با تمام کارها و برنامه هایی که دارند در این ماه فرصت را برای امور عبادی و برنامه های قرآنی و دیدار با گروه ها و اقشار مردم و همچنین افطاری دادن اختصاص می دهند. اما امسال دولت تصمیمی قابل تامل درباره ساعات کاری در ماه رمضان گرفت و اعلام کرد که ساعات کاری تغییری نخواهد کرد! درباره این تصمیم نکاتی قابل ذکر است: از لحاظ قانون و نگاه مردمی (ارباب رجوع) میزان ساعت کاری در هفته تعیین و غیر قابل تغییر است و باید کار مردم به موقع و دقیق انجام گیرد و کسی در این میان متضرر نشود. اما در نگاه حکومت دینی نه تنها این قضیه که حق هیچ فردی در ادارات نباید ضایع گردد و طبق قانون باید عمل شود حکمفرماست، به انعطافهایی در این زمینه توجه شده که تکمیل کننده نگاه قبلی است. وقتی که به تقارن این ماه مبارک و تیرماه توجه کوتاهی کنیم و به طول زیاد روز (زمان روزه داری) و کوتاهی شب دقت کنیم، و همچنین اینکه توجه به عبادت و قرآن خوانی و برنامه های رایج این ماه را در نظر بگیریم، این تصمیم دولت را مقداری اشتباه می بینیم! از اذان صبح تا اذان مغرب حدود 16 ساعت روزه دار هستیم و از ساعت 21 تا 24 برای افطار و نماز و بقیه امور و همچنین از 24 تا 3ونیم استراحت(خواب) و بعد سحری و نماز تا ساعت 5 و پس از آن مقدار کمی استراحت و رفتن به سمت محل کار و بعد از ظهر هم که ضعف غلبه پیدا کرده و کار مهمی نمیتوان انجام داد. به وضوح می بینیم که ساعت کمی برای استراحت وجود دارد و حتی فرصتی برای عبادت و شب زنده داری برای همه افراد یافت نمی شود! و در نتیجه بهره وری در محل کار برای روزه داران به شدت کاهش یافته و مسلما کار ارباب رجوع به درستی انجام نشده و حالی برای انجام با شور عبادت باقی نمانده و حتی خدای نکرده ممکن است به روزه کسی با این تصمیم غلط دچار بطلان شود! وقتی به ادارت مختلف مراجعه می کنیم با اوضاع متفاوت یا متناقضی روبرو می شویم! بعضی ادارات خلوت و نیروی کار زیاد و مراجعه کننده کم و بعضی بر عکس نیروی کمی دارند و دچار سنگینی کار هستند. و وقتی بهره وری کار را در 8 ساعت کاری بررسی میکنیم، می بینیم که کمتر از 50 درصد کار مفید انجام گرفته است! دولت محترم اگر مقید به انجام درست کار و کار درست است، باید این مشکلات را حل نماید نه اینکه بگوید «چون دولت قبلی این کار را کرده ما نمیکنیم و این کار خلاف قانون است»! درحالیکه رئیس مرکز پژوهشهای مجلس گفته « براساس تاکید قانون میزان ساعت کاری کارمندان میبایست در چارچوب حدود تعریف شده باشد و ساعت شروع و پایان آن با تصمیم هیات دولت قابل تغییر است و نیاز به مصوبه مجلس ندارد. »
پیشنهاداتی در اینجا می توان ارائه کرد: 1- دولت ساعات کاری را در ماه رمضان طبق روال قبل کم کرده و در عوض همین مقدار زمان را بین روزهای ماه دیگر تقسیم نماید و یا بگوید در ماه های قبل یا بعدش کارمندان و کارگران بیشتر در محل کار حاضر باشند. 2- دولت لایحه ای ارائه دهد و از میزان تعطیلات زیاد کشور بکاهد. (مثلا تعطیلی روزهای فروردین یا آخر اسفند ماه.) 3- توجه به کارایی و اثربخشی کار در ادارت و در نتیجه بالا بردن بهره وری نیروی کار. 4- دولت می گوید با نیروی مازاد مواجه است! به جای استخدام جدید و ایجاد بار مالی مضاعف بر دوش دولت، نیرو از ادارات دیگر را جاگزینی نماید (هر چند این کار سخت است) و یا کار را به بخش خصوصی واگذار نماید. 5- میزان تعطیلات مدارس و دانشگاه ها به عنوان دستگاه های تولید کننده علم خیلی زیاد می باشد! می توان برای کم کردن این تعطیلات اقدامات خوبی انجام داد. (مثل تعطیلات بین ترم یا ابتدای سال یا تابستان) 6- همچنین مجلس شورای اسلامی برای خود تعطیلاتی تصویب کرده است! مسلما در قانون و شرع مجلسی و مسئول با مردم عادی و کارمند نباید فرقی داشته باشند. برای این بی عدالتی آشکار باید کاری کرد. اگرچه ممکن است این اقدام دولت ریشه در قبول نداشتن دولت دینی و دین دولتی باشد، اما امیدواریم که باز هم شاهد تصمیماتی مانند سبد کالا و انصراف از یارانه نباشیم! و دولت این تصمیم خود را تعدیل نماید تا دچار کارهای افراطی و تفریطی و کم تدبیر نگردد. و در پایان سخن امام روح الله را به آقایان یادآوری میکنم که راه را در این پیچ تاریخی بیابند... «مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت ارواحنا فداه است که خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد. مسائل اقتصادی و مادی اگر لحظه ای مسئولین را از وظیفه ای که برعهده دارند منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به دنبال دارد. باید دولت جمهوری اسلامی تمامی سعی و توان خود را در اداره هر چه بهتر مردم بنمایند، ولی این بدان معنا نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانی اسلام است منصرف کند.» [ سه شنبه 93/4/10 ] [ 9:40 صبح ] [ میثم ]
بسم الله الرحمن الرحیم ماه رمضان را میتوان به نوعی ماه کریم اهل بیت علیه السلام نامید. حضرت امام حسن علیه السلام الگویی نیک مانند تمام معصومین برای ما در همه عرصه ها می باشند. و صلح حضرت امام با معاویه بیشتر از موارد دیگر دوران زندگی اجتماعی-سیاسی پررنگ شده است! بارها در تاریخ انقلاب اسلامی برای صلح یا تمام کردن قائله ای افراد به این صلح و یا صلح حدیبیه اشاره و سعی کردند توجیهی برای اقدامات خود در افکار عمومی بیابند! به عنوان مثال در قضیه پایان جنگ و قطع نامه 598 و همچنین در مذاکرات هسته ای در دولت یازدهم به آن اشاره و برداشت سیاسی خود را نمودند! و در عمل در برابر تروریستهای بالذات دولتی و مستکبران کوتاه آمدن... در حالی که این نوع برداشتها ظلم مضاعف به سیره معصومین علیهم السلام است؛ پیامبر اعظم صلوات الله وقتی اقدام به صلح با کفار کردند که در اوج قدرت بودند و برای حفظ قداست و حریم شهر مکه و خانه خدا درگیر نشدند و امام حسن مجتبی علیه السلام توسط دوستانشان (بخوانید خائنین اطرافشان) مجبور به قبول صلح با مستکبر آن زمان شدند. هنگامی که رهبر انقلاب در ابتدای کار دولت یازدهم بحث «نرمش قهرمانانه» را طرح نمودند، عده ای این طرح موضوع را به کتاب «صلح امام حسن(ع)؛ پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ» که توسط رهبری ترجمه شده ارتباط دادند و دم از ارتباط با شیطان بزرگ و کوتاه آمدن دادند! در حالی که رهبر انقلاب چندی بعد به این نوع برداشتها اعتراض کردند تعریف صحیح نرمش قهرمانانه را در مقاومت در برابر زیاده خواهی های استکبار بیان نمودند. و جالب اینجاست همین افرادی که چنین مقایسه ای می کنند، متوجه نیستند که این حرفشان چه ذهنیتی ایجاد کرده؛ حداقل این ذهنیت این است که افرادی که به عنوان مسئولین در کنار رهبری هستند، بی توجه به بیانات ایشان و به نوعی خائن هستند و قضیه ای را می خواهند به نائب امام زمان علیه السلام تحمیل نمایند و این بزرگترین تهمت به مسئولین است! و این افراد نابخردانه با این تفاسیر آب به آسیاب دشمن می ریزند... و بدترین حالت مظلومیت سیره امام حسن مجتبی در میان بعض ما و مسئولان ماست! طرف نه تاریخ خوانده و نه بیان صریح امام خمینی و امام خامنه ای را شنیده و بدتر اینجاست که در این مورد تفسیر هم میکند! وقتی که معاویه صلح نامه را زیر پا می گذارد و در این زمان آمریکا توافق ژنو را عملیاتی نمیکند و مدام ایران را تهدید و تحریم مضاعف میکند، چرا عده ای بر طبل سازش می زنند؟! امام خمینی می فرمایند: « اینهمه دعوت شده است که به کس دیگری غیر خدا متشبث نشوید، برای اینکه به شما تزریق کنند قوت را، که شما یک پشتوانه عظیم دارید و او خداست. کسی که خدا را دارد از چه باید بترسد؟ شمایی که برای خدا بخواهید کار بکنید از چه قدرتی میترسید؟» (صحیفه نور، ج18، ص 276 ) و به راستی بعضی چه راحت از قدرتهای مادی میترسند و خودشان و ملتی را در تاریخ حقیر می سازند! ما باید با شناخت صحیح سیره معصومین و عبرت گرفتن از تاریخ و پیروی صحیح از فرامین رهبری «راه» خود را انتخاب و با همت در آن مسیر حرکت نماییم تا تمهیدات ظهور را فراهم سازیم ... چون «ما مثل کسانى هستیم که در پیچ وخمهاى کوهها و تپهها و راههاى دشوار داریم حرکت میکنیم تا به بزرگراه برسیم. وقتى به بزرگراه رسیدیم، تازه هنگام حرکت به سمت اهداف والاست. بشریت در طول این چند هزار سال عمر خود، دارد از این کورهراهها حرکت میکند تا به بزرگراه برسد. وقتى به بزرگراه رسید - که آن، دوران ظهور حضرت بقیةاللَّه است - آنجا حرکت اصلى انسان آغاز خواهد شد؛ حرکت سریع انسان آغاز خواهد شد» (امام خامنه ای –10/9/89) [ سه شنبه 93/4/3 ] [ 7:46 عصر ] [ میثم ]
|